"Ve bende anlamıştım, karşımda ki beden de bana ait bir kalbin olmadığını.
Gözlerime bakan insanın, aslında gözlerinin arkasında sakladığı başka bir insanın var olduğunu.
Güneşim bildiğim insanın, aslında kara bir bulut olduğunu.
Sol yanım dediğim insanın, aslında benim içimde uydurduğum hayali bir karakter'siz olduğunu.
Geç olmuştu ama anlamıştım…
En zoru da neydi biliyor musun?
Gözümü kör edip tüm bunları göz ardı etmemdi…
Artık etmeyeceğim.
Evet seni hiç unutmadım ve hiçbir zamanda unutmayacağım ki,
Olur da bir gün geri dönersen kalbim yumuşamasın diye.
Yumuşamasın ki suratına o kapıyı bir daha çarpmasını bileyim…"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder