"Hava karardı yine... Caddelerde ki ışıklar bir bir yanmaya başladı. Ne şarkılar ne de zaman merhem olmuyor artık. Sigaralar tek tek sönerken. Her dumanda yüzünün bir silüeti geliyor aklıma. Ne kadar kaçmaya çalışsamda, bir türlü kurtulamıyorum bu düşüncelerden. Şehrin neresinde ne yaptığını o kadar çok merak ediyorum ki. Düşüncelerimdeki her kapı kilitleniyor, açtığım her oda da karanlık zaten. Kafam patlamaya hazır bir volkan gibi, her saniye bir kıvılcım bir ateşe dönüşüyor. Bedenim sürekli bir işlevini kaybediyor. Çünkü sen ben demektin ve sensiz her saniye siliniyorum bu dünyadan. Kaybolup gitmekten korkuyorum, acımı bile yaşayamamamtan... Gel kurtar bu bedeni; sadece sen hayat verirsin, sadece sen susuzluğumu dindirebilirsin..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder