Geçmişle gelecek arasında sıkışan ruhlarımız.
Hem çok şaşkın hem de çok yorgun.
Alışılmış bir çaresizlik çökmüş geceye.
Uyanıp uyanmamak umrumuzda değil.
Aldığımız nefes bile yok oluş sancısında eriyor.
Devrim gerekli damarlarımızda, yaşama dair bir çırpınış, bir başkaldırı için.
Bir kıvılcım yeter!
Sonra elden ele uzatır büyürüz, dünya oluruz.
Şehrin sokaklarında barış için bağrırız hep birlikte.
Özgürlük meşalesini taşırız gökyüzüne.
Ateşten korkmayız bir gün yine, yeniden.
Meşaleleri elden ele uzatalım..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder